Deli Airport - On the way

Eindelijk ben ik in Delhi aangekomen en wat een journey om daar te komen. Ik ben eigenlijk te moe om te typen, want in Nederland is het nu 04.15 uur terwijl het hier 08.46 uur is. Ik heb nog meer dan 5 uur om te overbruggen op dit vliegveld, dus tijd voor een update. 

Mijn eerste vlucht naar Mumbai verliep vlekkeloos. Ik had een geïnteresseerde Indische man naast mij zitten, die alles wilde horen over mijn verblijf in India. We spraken over de betekenis en het doel van yoga (waar asana’s oftewel houdingen onderdeel zijn van). Naast de man zat nog een Duitse vrouw waar ik ook mee aan de praat raakte. Ze was samen met vrienden op reis en moest ook nog verder op pad. 

Bij het inchecken in Mumbai van mijn bagage kreeg ik direct 2 tickets, een voor Delhi en een voor Dehradun vanwege dezelfde maatschappij. Later bedacht ik pas dat ik geen idee heb of mijn bagage direct wordt doorgevlogen naar Dehradun. Op het vliegveld vraag ik of mijn bagage direct wordt doorgevlogen en het antwoord is ‘ja’. Bovendien zeggen de mensen hier op alles ‘ja’ en is ‘nee’ niet gepast, dus is het nog even spannend of ik mijn bagage later aantref in Dehradun. Ik ga van het positieve uit en anders komt het ook wel weer terecht. 

Aangekomen in Delhi was het eerste wat ik dacht: wat een mist. Even later viel het kwartje want dat is natuurlijk geen mist, maar gewoon dikke luchtvervuiling. Oftewel smog. 

Eenmaal aangekomen begon de zoektocht. Ik moest van terminal wisselen en ging om mij heen rondvragen. Ik werd naar een bus verwezen, waarvoor ik moest betalen maar natuurlijk geen cash geld bij mij had. Die bus viel ook van ellende bijna uit elkaar. Het deed mij direct denken aan de reis in Sri Lanka. Ik mocht direct een klein gedeelte van Delhi zie en wat een afschuw. Die vieze smog, toeterend verkeer en vervallen gebouwen. Gelukkig liet de man van de bus mij toe en werd ik al snel gedropt bij de andere terminal. Zal ik dit te danken hebben aan goede karma? 

Bij de douane aangekomen werd ik aangehouden vanwege iets wat er in mijn tas zat. Ik kon zo gauw niet bedenken wat, maar ik kreeg het er toch even warm van. Te bedenken dat ik ook niet heb geslapen en dus een nacht door heb gehaald werkt ook niet echt mee. Uiteindelijk was ik vergeten mijn opladers uit mijn tas te halen en viel het allemaal mee. 

Terwijl ik dit schrijf heb ik nog 5 uur te gaan om te wachten op Delhi. Met een koffie in de hand ben ik klaar voor mijn derde en laatste vlucht. Ik kan niet wachten tot ik vanavond in een fatsoenlijk bed lig.